Social Health Center

Vandaag zijn we naar het Social Health Center geweest. Een voorziening, waar de jongste en armste kinderen komen. De kinderen krijgen hier ook een maaltijd aangeboden. Toen we met de auto hier aankwamen renden ze al naar ons toe. We konden de auto amper opendoen en de kinderen renden op ons af. Heftig om te zien dat deze lieve, kleine kindjes zo naar liefde en warmte verlangen. Zoveel verlangen dat ze hunkerend vreemde mensen om de hals vliegen. Voor ons bijzonder om te zien, maar eigenlijk is dit een verkeerd teken. We gingen met deze kindjes buiten in een kring staan. Iedereen hand in hand. Ik zag dat twee kindjes ruzie aan het maken waren wie mijn hand mocht vasthouden. Toen we in de kring stonden werden liedjes gezongen en mocht steeds één kindje naar het midden van de kring om te dansen. Zo indrukwekkend hoe deze kleine kindjes op deze leeftijd al zo’n ritmegevoel hebben. Daar kunnen wij met onze stijve heupen nog wat van leren.
De juf heeft weken naar de komst van mama uitgekeken, want ze had om een EHBO-trommel gevraagd. Mama had deze voor haar samengesteld en wat was de juf er blij mee! Hierna gingen we het gebouw in en alle kinderen gingen op piepkleine stoeltjes zitten. Ik zat achter een jongetje dat bijna zijn nek verrekte om me te kunnen zien. Aandachtig hield hij mijn hand vast en zat vol bewondering naar mijn ringen en mijn blanke huid te kijken. Deze vergeleek met zijn donkere huidskleur. Hij legde zijn kleine handje in mijn hand om te kijken wat het verschil in grootte was. Dit terwijl er voor hem een bijbel verhaal werd verteld waar hij op dit moment helemaal niet mee bezig was. Na het bijbel verhaal gingen de kinderen aan een tafeltje zitten waarna ik kleurplaten en potloden mocht uitdelen. De kinderen reageerden verschillend: terwijl de één met een tongetje uit zijn mond zat te kleuren jatte het andere kindje de kleurplaat van een ander. Na afloop kregen ze een bord rijst en werden we nog uitgebreid geknuffeld door deze kids.